Dwie różne drogi

"Naszym  głównym celem i zadaniem jest w ciszy i samotności odnaleźć Boga" (Statuty 12,1). Do tego celu kartuzi dążą na dwa różne sposoby: jako ojcowie (mnisi żyjący w claustrum, czyli w tej części klasztoru, która objęta jest najściślejszą klauzurą) i jako bracia (mnisi świeccy). Aby lepiej zrozumieć różnicę zachodzącą między tymi dwoma formami życia mniszego przeczytaj akapit zatytułowany: Ojciec czy brat?.

Samotność braci

Bracia także prowadzą autentyczne życie eremickie. Ich samotność jest jednak w mniejszym stopniu związana z celą. Własną pracą wspierają klasztorną wspólnotę w tych zadaniach, które są im szczególnie powierzone (np. praca w pralni, pracowni krawieckiej, kuchni, ogrodzie warzywnym, różnego rodzaju prace reperacyjne itp.). Dzięki ich pomocy ojcowie mogą bez większych przeszkód pozostawać w ciszy celi. (Statuty 11,5). Bracia poświęcają pracy  fizycznej więcej czasu niż ojcowie, jednak nie więcej niż siedem godzin dziennie. Ich praca jest tak rozdzielona, aby każdy – na ile to możliwe – pracował sam w ciszy. "Skupienie duchowe przy pracy prowadzi brata do kontemplacji. [...] Życie brata zorganizowane jest przede wszystkim tak, aby zjednoczony z Chrystusem trwał w Jego miłości1. Z pomocą łaski swojego powołania ma z całego serca starać się stale pamięć o Bogu2, czy to w samotności celi, czy to przy swoich obowiązkach" (Statuty 15,10.18). Bracia żyją w specjalnej części klasztoru, w dwupokojowych celach z łazienką.

Jedzenie i post

Jedzenie jest dobrze przyrządzone i obfite. Mięsa, oprócz rybiego, mnisi nigdy nie jedzą. Raz w tygodniu, zwykle w piątek, ci, którzy chcą, zachowują "abstynencję" i przeżywają ten dzień tylko o chlebie i wodzie. W Adwencie i w czasie Wielkiego Postu bracia jedzą tylko jeden ciepły posiłek dziennie i wyrzekają się także potraw mlecznych. Jednak, kiedy wykonują jakąś ciężką pracę, mogą zjeść śniadanie. Z powodu większej ilości pracy fizycznej przepisy postne braci są mniej wymagające, niż przepisy ojców. Nowicjusze, pod kierownictwem magistra nowicjatu, przyzwyczajają się do postu stopniowo.

Konwersi i donaci

Do pierwszych braci, których nazywano "konwersami" (czyli nawróconymi) z czasem dołączyła druga grupa braci, których nazywano "donatami" (czyli ofiarodawcami). Donaci nie składają ślubów, lecz – z miłości do Chrystusa – powierzają się zakonowi na podstawie wzajemnej umowy. Ponieważ żyją jak mnisi, także ich nazywamy "mnichami". Życie donatów, w jego istotnych elementach (samotność, oddalenie od świata), jest podobne do życia konwersów, a w sprawach liturgii i postu, można je dość swobodnie dostosować do indywidualnych potrzeb i zdolności każdego z nich. Dla klasztoru donaci są bardzo pożyteczni i stanowią jego podporę, bo czasami wykonują zadania, które by konwersom przeszkadzały w wypełniać ich własne przepisy.
Adres:
Kartuzija Pleterje
Drča 1
8310 Šentjernej
Słowenia
Faks: +386 (0)7 30 81 219
E-mail:


Strona internetowa
Wielkiej Kartuzji:
www.chartreux.org